Ρώτησα την αμυγδαλιά αν υπάρχει Θεός και εκείνη άνθισε...
Ν. Καζαντζάκης
Το έναυσμα για την ενασχόληση μας με την αμυγδαλιά δόθηκε από τον ερχομό ενός απρόσμενου πακέτου...του πακέτου του εξερευνητή...
Ξεκινήσαμε με την αμυγδαλιά στη φύση.Πιάσαμε τα ευαίσθητα λουλούδια, μετρήσαμε τα πέταλα,
παρατηρήσαμε τα μπουμπούκια και μυρίσαμε το άρωμά τους.
Δοκιμάσαμε αμυγδαλα και συζητήσαμε τη γεύση τους...
Είδαμε που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα αμύγδαλα.
Ανασυνθέσαμε τη λέξη ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
Διηγηθήκαμε το μύθο της αμυγδαλιάς...την ιστορία της Φύλλιδας και του Δημοφώντα...
Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα η Φύλλις, η
οποία γυρίζοντας με ένα καράβι από την Τροία ερωτεύτηκε το γιό του Θησέα,
Δημοφώντα. Οι δυό νέοι παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο Δημοφώντας
νοστάλγησε την πατρίδα του και η Φύλλις μην αντέχοντας να τον βλέπει
στενοχωρημένο τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα
ξαναγύριζε και θα ήταν πραγματικά δικός της.
Έτσι και έγινε. Ο Δημοφώντας γύρισε στην Αθήνα και η
ερωτευμένη Φύλλις έμεινε να τον περιμένει για χρόνια ώσπου μαράζωσε από την
πίκρα της. Οι θεοί τη λυπήθηκαν και την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να
περιμένει περισσότερα χρόνια. Έτσι η Φύλλις δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο
Αμυγδαλιά που αργότερα έγινε το δέντρο της ελπίδας.
Μετά από χρόνια όταν επέστρεψε ο Δημοφώντας βρήκε την πιστή
του γυναίκα ένα ξερό δέντρο στη μέση ενός παγωμένου τοπίου. Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον
κορμό της και τότε αυτή άνθισε, γέμισε λουλούδια στη μέση του χειμώνα…
Δραματοποιήσαμε την ιστορία...
Ο Δημοφώντας κάνει πρόταση γάμου στη Φύλλιδα |
Πρέπει να φύγω..Να πάω στους γονείς μου.. |
Η Φύλλις στενοχωρημένη, περιμένει τον αγαπημένο της... |
Ζωγραφίσαμε ότι μας έκανε εντύπωση από το μύθο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου